Recensie Taal is zeg maar echt mijn ding

Titel: Taal is zeg maar echt mijn ding

Schrijver: Paulien Cornelisse

Datum: 11-7-16

Cijfer: 7/10

Een boek vol humor dat je aan het denken zet over de Nederlandse taal.

Paulien Cornelisse schrijft over taal. Niet over hoe het zou moeten, of hoe verschrikkelijk het is dat er mensen zijn die 'groter als mij' zeggen. Nee. Het gaat over taal zoals die op dit moment gesproken wordt. Dat is soms walgelijk, en soms aandoenlijk. Wat volgens Paulien Cornelisse in ieder geval vaststaat, is dat mensen bíjna nóóit zeggen wat ze bedoelen. ('Als ik even heel eerlijk ben' lijkt de opmaat tot vriendelijk commentaar, maar is meestal de inleiding tot keiharde kritiek onder de gordel).

Cornelisse bekijkt op een humoristische manier de Nederlandse taal. Dingen waar je eigenlijk nooit over nadenkt worden hier in het licht gezet. Het zijn allemaal korte verhalen van maximaal 4 bladzijden.

Mijn verwachtingen over dit boek waren niet extreem hoog en ook niet laag. Het zat er gewoon tussenin eigenlijk. Het leek me erg leuk, omdat ik zelf ook altijd met taal bezig ben en taal me dus erg interesseert. Ook leek het me dat er met een humoristische knipoog naar de Nederlandse taal werd gekeken en humor weet ik altijd goed te waarderen. Toen ik de flaptekst las, wilde ik het graag lezen.

Ik kende Paulien Cornelisse eigenlijk alleen van het spelprogramma Wie is de mol?. Daar kon ik de humor van haar al goed waarderen. Verder heb ik nooit een boek van haar gelezen, maar ik wist wel dat ze meerdere boeken geschreven had. Onder andere dit boek.

Als je even zin hebt in iets ontspannends is dit het perfecte boek. Het is leuk om af en toe een paar verhaaltjes te lezen. Je kunt ook makkelijk je bladwijzer een maand in het laten zitten, omdat je niet bang hoeft te zijn dat je het verhaal kwijt bent.

Taal is zeg maar echt mijn ding is origineel, humoristisch en vooral ook leerzaam. Je gaat meer op je eigen woorden letten.

Wat ik een nadeel van het boek vind, is dat het allemaal wel een beetje hetzelfde is. Na twintig anekdotes wordt het toch een beetje saai, omdat het steeds dezelfde richting op gaat.

Wat ik heel erg leuk aan het boek vond is, dat het heel herkenbaar is allemaal. Bij sommige dingen realiseerde ik me dat ik dat ook doe. Ik herkende me heel erg in alle verhalen en daardoor komt het boek ook dichter naar je toe.

Ben jij toe aan iets grappigs en hou je ook van taal? Twijfel niet langer en lees dan dit boek!

 

Laat hieronder weten wat jij van dit boek vond!

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.