Titel: De verrader

Schrijver: Allen Zadoff

Datum: 13-5-16

Cijfer: 8/10

Hij is alleen. Niemand is te vertrouwen. Een verhaal over vriendschap, maar vooral over hoop.

Zach is een soldaat. Een moordenaar, die al jaren zonder vragen te stellen en zonder schuldgevoel de bevelen van Het Programma opvolgt. Maar dan begint hij te twijfelen aan Vader, Moeder, Het Programma en zijn eigen toekomst. Hij gaat opzoek naar antwoorden en komt langzaam steeds meer te weten over zijn eigen verleden. Als Howard, zijn enige vriend, ontvoerd wordt door Het Programma is het voor Zach duidelijk waar zijn loyaliteit ligt. Hij doet er alles aan om van Het Programma los te komen, maar hij blijkt er meer in vast te zitten dan hij ooit had kunnen bedenken.

Mijn verwachtingen voor dit boek waren hoog. De eerste twee delen vond ik heel erg leuk en daarom was ik erg benieuwd naar dit laatste deel, het slot. Want hoe zou het aflopen met Boy Nobody? 

Ik moet zeggen dat het redelijk aan mijn verwachtingen voldaan heeft. Het was spannend, verslavend, eigenlijk alles waar een goed boek aan moet voldoen.

Toch moet ik zeggen dat het af en toe wat voorspelbaar was. Dat maakte het boek soms wat minder spannend. Sommige dingen kon je gewoon al raden en dat vind ik erg jammer.

Wat echt heel erg goed aan dit boek vind, is dat je steeds brokjes informatie krijgt. Het wordt niet in één keer verteld en dat maakt dat je het beter gaat begrijpen. De schrijver laat de informatie even op zich inwerken en geeft daarna het volgende stukje. Dat maakt ook dat het allemaal duidelijk blijft. Het is niet verwarrend. Bij sommige boeken moet je steeds terugbladeren om te lezen wat het ook alweer was, maar dat was bij dit boek totaal niet. Je kon gewoon lekker doorlezen.

Door dat je steeds stukjes informatie krijgt, wil je doorlezen. Ik was echt verslaafd. Elk moment zonder dit boek, verlangde ik naar een moment met dit boek. Je wilt weten hoe het verder gaat en daarom wil je verder lezen. Het was echt moeilijk om dit weg te leggen.

Ik las dit boek ongeveer anderhalf jaar nadat ik deel twee heb gelezen. En dat was soms wel even peinzen. Soms moest ik weer even goed nadenken wat er ook alweer allemaal was gebeurd. Toch had ik het bij dit boek veel minder dan bij deel twee. Tussen deel één en deel twee zat ook ongeveer anderhalf jaar. Deel twee gaat gewoon verder waar deel één gestopt was en dat vond ik echt heel irritant, want ik wist niet heel veel meer uit deel één. Bij dit boek was dat veel minder en daar wil ik de schrijver erg voor bedanken!

Toch ben ik niet helemaal tevreden met het einde. Ik had het spectaculairder verwacht. Grootser, echt als een zinderend slot. Ik moet zeggen dat het spannend en onverwacht was, maar toch, ik had het gevoel dat er iets miste. Dat de schrijver zich inhield. Na een fantastische trilogie vol actie en avontuur verwachte ik een enorm einde, dat de hele serie zou overtreffen. Maar misschien verwachtte ik ook iets te veel...

Een schitterend slot van een schitterende trilogie. Ik wil bij deze Allen Zadoff bedanken: voor alle mooie momenten die je me gegeven hebt. Ik kan niet anders zeggen dan: ga zo door! Ik snak naar meer! Allen, bedankt!

Deel één: Boy Nobody

Deel twee: De Opdracht

Ben jij ook al verslaafd aan Allen Zadoff? Laat hieronder weten wat jij van deze eersteklas trilogie vond!