Titel: 'Mijn broer heet Jessica'

Schrijver: John Boyne

Datum: 17-9-19

Cijfer: 7/10

Een prachtig verhaal over liefde, twijfel en de moed om jezelf te durven zijn

Broers Sam en Jason zijn altijd onafscheidelijk geweest. Tot Jason op een dag opbiecht dat hij zich al zijn hele leven een meisje voelt. Het is voor Sam en hun ouders een grote schok. Moeder is staatssecretaris met het doel premier te worden en een transseksueel kind is slechte publiciteit. Na een tijdje wordt de situatie voor Jason zo onleefbaar dat hij bij zijn tante gaat wonen, waar hij zichzelf kan zijn. Kan de familie uiteindelijk toch begrip opbrengen voor Jasons gevoelens? En hoe lang houdt Jason het vol zonder de acceptatie van de mensen van wie hij het meest houdt?

Een tijdje geleden was ik in de boekhandel en toen zag ik ineens dit boek staan. Door de regenboogkleuren op de rug viel het best wel op tussen de andere boeken. Ik las waar het over ging en was eigenlijk meteen heel erg geïnteresseerd. Ik heb nog nooit een boek gelezen over transgenders, dus daarom was ik heel erg benieuwd. De recensies die ik las over het boek waren daarentegen heel erg slecht. Wat ik vooral veel terug zag komen, was dat mensen zeiden dat het een heel erg 'transphobic' boek was. Ik wist niet zo goed wat ik daarvan moest denken. Maar het wekte ook wel weer mijn interesse, want wat was er dan 'transphobic'? Na enige twijfel besloot ik het boek toch te kopen en te lezen.

Allereerst. Ik snap dat mensen dit een transphobic boek vinden, maar ik ben het er niet mee eens. De schrijver drukt niet per se zijn mening door in het boek, maar laat alleen zien hoe het ook zou kunnen. Daarmee is hij niet meteen transphobic. 

Het boek heeft een ontzettend interessant en origineel thema. Zoals ik al eerder zei, heb ik nog nooit een boek gelezen over een transgender. Ik moet wel zeggen dat het boek op een gegeven moment best wel frustrerend was. Ze accepteren niet dat Jason liever een meisje wil zijn. De ouders van hoofdpersoon Sam niet en hij daardoor ook niet. Op een gegeven moment wordt Sam wel steeds volwassener in het boek, maar op dat gebied niet, hij blijft maar hangen in de mening van zijn ouders en dat vond wel echt irritant. 

De moeder van Sam is iets hoogs in de politiek en tijdens het boek is ze verkiesbaar als premier en dat is echt wel een heel leuk extraatje. Dat maakt het af en toe ook spannend en het laat ook de rol van de ouders iets meer terugkomen in het boek, waardoor je hun mening ook echt serieuzer gaat nemen. 

Het boek wordt vertelt vanuit het perspectief van Sam, het broertje van Jason/Jessica, maar het hele verhaal draait om niet om Sam, maar natuurlijk om Jason/Jessica. Ik had graag wel wat meer willen lezen over hem/haar, want nu was er echt wel een hele grote afstand.

Sam is in het boek dertien, maar voor mijn gevoel denkt hij echt als een kind van tien. Af en toe dacht ik echt: 'Ben je nou echt zo dom?' Ik had hem af en toe echt graag een klap voor z'n kop gegeven, haha. 

Het was niet per se dat ik wilde doorlezen in het boek, al was ik wel benieuwd hoe het zou aflopen. Dat ik niet wilde doorlezen, kwam vooral doordat het boek best wel literair is. En dat is niet helemaal mijn smaak. Soms is het verhaal gewoon best wel vaag en ja, dat vind ik gewoon nooit zo leuk of zo. Van die dingen waar je dan over moet nadenken enzo. Nee, niks voor mij, haha.

Al met al vond ik boek op zich wel tof, maar dat kwam vooral vanwege het thema. De uitwerking vond ik wat minder, maar dat komt eigenlijk doordat iedereen, en met name Sam, zo blijft hangen in zijn mening, zonder dat er zich ook maar enigszins in te verdiepen. 

Ik raad 'Mijn broer heet Jessica' zeker wel aan. Je moet het gewoon eens gelezen hebben, om ook te zien hoe het kan zijn hoe het is als je omgeving je niet accepteert.

Heb jij 'Mijn broer heet Jessica al gelezen'? Laat hieronder weten wat je ervan vindt!