Recensie 54 Minuten

Titel: 54 Minuten

Schrijver: Marieke Nijkamp

Datum: 2-10-18

Cijfer: 7/10

De schoolbel gaat. Iemand begint te schieten.

10:00 De directeur van Opportunity High School beëindigt haar toespraak en verwelkomt alle leerlingen voor het nieuwe semester.
10:02 De leerlingen staan op om naar hun klassen te gaan.
10:03 De auladeuren gaan niet open
10:05 Iemand begint te schieten.

Uiterst minutieus volgt 54 minuten Tomas, Sylv, Autumn en Claire, tijdens een schietpartij op een middelbare school. Hoe gaan zij om met deze gebeurtenis, waarin angst, verdriet, familie en vriendschap centraal staan? Verteld vanuit verschillende perspectieven kom je achter de motieven van de schutter en word je als het ware de terreurdaad ingezogen.

 
54 Minuten wilde ik al heel lang lezen. Het heeft namelijk niet voor niets weken lang achter elkaar in de bestsellerlijst gestaan. Ik was er eerder al eens in begonnen, maar toen ben ik op de een of andere manier niet zo ver gekomen. Ik wilde het boek nog steeds heel graag lezen en daarom ben ik er opnieuw in begonnen. Dit keer heb ik het wel uitgelezen.

Allereerst het thema van het boek, een schoolshooting. Dat vind ik namelijk een heel interessant onderwerp. Ik heb er nooit eerder een boek over gelezen en daarom was ik wel een beetje bang wat ik ervan zou gaan vinden. Maar dat was nergens voor nodig, want ik vond het echt heel erg leuk om te lezen! Al is leuk misschien niet helemaal het goede woord... Ik houd heel erg van originele boeken, en dat was deze zeker.

In het boek komen heel erg veel namen voor en ik vond het heel lastig om deze allemaal uit elkaar te houden. Ook alle connecties die de hoofdpersonen weer met andere personen hadden, kon ik maar moeilijk onthouden. Die heeft een relatie met die en die is weer een broer van die. Ik moest heel erg veel moeite doen om het uit elkaar te houden. Als je de personages na een tijdje steeds beter leert kennen, wordt het gelukkig wel steeds makkelijker.

Het boek leest super makkelijk en je bent er echt zo doorheen. Door de korte zinnen vlieg je echt door het boek heen.

Over de titel van het boek, 54 Minuten, ben ik niet helemaal tevreden. Door deze titel weet je al wat er gaat gebeuren en hierdoor lees je daar ook echt naartoe. Bij elk hoofdstuk staat welke minuut het dan is en hierdoor weet je ook hoe veel minuten je nog moet. Het maakt het boek heel voorspelbaar en dat vind ik heel erg jammer. De Engelse titel, This is where it ends, vind ik veel beter, omdat je dan nog niet weet hoe lang het allemaal gaat duren en waardoor het ook spannend blijft.

Het hele verhaal komt heel erg uit de lucht vallen. De schietpartij begint gelijk, zonder dat je eerst een beeld krijgt van de school en de hoofdpersonen. Het zit meer door het verhaal heen geworven. Toch wel een leuke, originele manier om zo toch iets meer een beeld te geven van de personages en de achtergronden.

Net als dat het verhaal ineens begint, eindigt het ook erg abrupt. Het is echt heel plotseling afgelopen en dat vind ik echt heel jammer, want ik had graag willen weten hoe het verder gaat met de personages en hoe ze met hun trauma's omgaan.

De schrijfstijl van het boek is heel goed. Het is net alsof je erbij bent, het wordt allemaal heel beeldend verteld. Er zijn veel details, maar het is absoluut niet hinderlijk, het geeft juist een goed beeld van alles. Je ziet alles echt helemaal voor je. Als een schrijver dat kan, dan ben je echt heel goed. 

Alle namen in 54 Minuten waren lastig uit elkaar te houden, maar de schrijfstijl is wel weer heel goed. Hoewel het verhaal erg uit de lucht komt vallen, wordt dit wel op een goede manier opgelost. 54 Minuten was al met al zeker een goed boek en raad ik zeker aan iedereen aan!


Heb jij 54 Minuten al gelezen? Laat hieronder weten wat jij ervan vindt!

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb