Titel: Geesten van het Avondland

Schrijver: Rudi Vranckx

Datum: 5-11-17

Cijfer: 6/10

Ze zijn onzichtbaar. Ze gaan op in de massa.Ze voelen zich uitverkorenen in een wereld van barbaren. Niemand kent hun ware gezicht. Hun geest waart door Europa. De geest van de terreur.

‘Geesten van het Avondland’ vertelt het verhaal van moslimterrorisme. Niet alleen in Europa, maar ook in het Midden-Oosten en Afrika. De geschiedenis van bekende terroristen wordt tot in de details verteld. Ook vrouwelijke terroristen spelen een rol in dit boek. Heel veel aanslagen zijn voorkomen, omdat verdachten voordat ze iets konden doen, zijn opgepakt. Terreurbewegingen wortelen zich steeds dieper in Europa. Dit boek beschrijft dit alles tot in detail.

Toen ik Rudi Vranckx op de boekenlijst van school zag staan, was ik meteen overtuigd om één van zijn boeken te gaan lezen. Ik kende hem namelijk van verschillende documentaires van televisie. Het boek ‘Geesten van het Avondland’ leek me erg interessant en daarom heb ik het meteen gereserveerd bij de bibliotheek.

Dit boek is geschreven in 2006 en daarom is de informatie erg gedateerd. Het boek spreekt mij daarom niet zo heel erg aan, omdat ik de aanslagen die in het boek beschreven worden niet bewust heb meegemaakt.

Ik heb ontzettend veel geleerd van dit boek. Je leert heel veel over hoe de wereld van terreur in elkaar zit. Zo wist ik weinig over de aanslagen in Cassablance, Madrid en Londen. Dankzij dit boek weet ik nu hoe het allemaal in zijn werk is gegaan.

Ook als journalist in opleiding heb ik veel van dit boek geleerd. Vranckx heeft me ervan weten te overtuigen dat veel details in een verhaal niet altijd saai zijn. Tegenwoordig moet alles altijd maar snel, maar een uitgebreid verhaal is soms juist heel interessant. Dit boek is daar een goed voorbeeld van. Want ook al is dit boek heel uitgebreid geschreven, ik vond het geen moment vervelen en dat is een talent die ik de komende jaren hoop te ontwikkelen.

Vranckx vertelt over de aanslagen in Londen 2005. Wat me opvalt, is dat hij vertelt dat hij aanwezig was in Londen op het moment van de aanslagen. Hij wilde net de metro nemen, toen hij een melding via zijn telefoon binnen kreeg dat er verschillende explosies gemeld waren. Wat mij verbaast, is dat Vranckx weinig vertelt over zijn eigen ervaring op dat moment. Terwijl ik juist denk dat dat het een stuk aansprekender maakt. 

Heb jij dit boek al gelezen? Laat hieronder weten wat jij ervan vindt