Titel: Mijn bonzend hart

Schrijver: Alf Kjetil Walgermo

Datum: 27-5-17

Cijfer: 8/10

Anna heeft een te groot hart. Met haar eigen hart zal ze het niet meer dan een paar maanden uithouden. Een harttransplantatie is het enige wat haar kan redden.

Anna woont in een Noors dorp. Ze heeft lieve ouders en een fijne hartsvriendin, maar als er een nieuwe jongen op school komt is de conclusie snel getrokken: ze is verliefd. Tot zover lijkt het een gewoon verhaal te worden, maar langzamerhand wordt duidelijk dat er meer aan de hand is, want als ze met David op het Midzomerfeest is, verliest ze het bewustzijn. In het ziekenhuis blijkt dat ze een te groot hart heeft en wordt er tijdelijk een pacemaker geplaatst. Maar de diagnose is duidelijk: ze komt in aanmerking voor een donorhart, anders zal ze het niet overleven.

Mijn verwachtingen over dit boek waren eigenlijk niet heel hoog. Ik kwam dit boek toevallig tegen in de boekhandel en ik nam het mee. Ik had nog nooit van dit boek gehoord en ik merkte dat ook op Goodreads dit boek niet populair was. Toch was ik erg benieuwd en daarom begon ik met lezen. 

Ik overdrijf niet als ik zeg dat dit boek mijn kijk op het leven heeft veranderd. In dit boek staat orgaandonatie centraal. Eerlijk gezegd wilde ik nooit echt orgaandonor worden, maar na het lezen van dit boek heb ik mijn mening hierover bijgesteld. Want orgaandonaties zijn super belangrijk! 

Mijn bonzend hart was een geweldige verrassing, want wat was dit boek goed!

De personages in het boek waren ontzettend goed. Doordat het geschreven is vanuit een ik-perspectief beleef je eigenlijk wat de hoofdpersoon ook meemaakt. Dit maakt het allemaal veel echter, maar ook confronterender. 

De schrijfstijl was zo levensecht. De gevoelens die op papier stonden voelde ik ook en het lachen en huilen van Anna galmden door mijn oren. Doordat alles zo levend is, beleef je het verhaal zo intens. Mede hierdoor heeft het boek mij absoluut weten te raken. 

Een minpunt vind ik dat het boek best wel langdradig is. Door de flaptekst wist ik wat er ging gebeuren en de hele tijd zat ik maar te wachten tot deze scene kwam. Pas op de helft van het boek kwam dit en de helft daarna werd dat uitgewerkt. De eerste helft vond ik echt zo langzaam. Het had makkelijk een heel stuk korter gekund. De tweede helft van het boek ging gelukkig een stuk sneller, maar nog steeds erg traag. De schrijfer doet er lang over om een punt te maken. Jammer.

Wat ik leuk vind, is dat dit boek een combinatie is van vele onderwerpen. Niet alleen orgaandonaties staan centraal, maar ook vriendschap, liefde en onzekerheid. 

Mijn bonzend hart is een boek dat me heeft compleet verrast en raad ik aan aan iedereen die meer wil weten over orgaandonaties. Wij allemaal kunnen een groot verschil maken tussen het leven en de dood.

Heb jij Mijn bonzend hart al gelezen? Laat hieronder weten wat jij ervan vind!