Titel: Daan & Nadia

Schrijver: Esther Walraven

Datum: 22-5-16

Cijfer: 9/10

Twee totaal verschillende mensen: de één vecht met de dood, de ander tegen. De twee worden vrienden voor het leven, en niet alleen dat…

Daan is 17 jaar en haalt alles uit het leven wat er in zit: hij speelt gitaar en hij heeft veel vrienden. Dan krijgt hij te horen dat hij een hersentumor heeft. Zijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn

Nadia is 15 en snijdt zichzelf. Ze ziet het niet meer zitten en neemt een overdosis pillen. Ze komt terecht in het ziekenhuis, waar ze Daan ontmoet.

Een bijzondere vriendschap ontstaat.

Mijn verwachtingen over dit boek waren meer dan hoog zeg ik als ik heel eerlijk ben. Ik heb heel veel recensies gelezen over Daan & Nadia en eigenlijk toen ik voor het eerste de flaptekst las, wilde ik het meteen lezen. Het wordt namelijk niet voor niets ‘de Nederlandse Fault’ genoemd. Daarom was ik zo blij toen ik de kans kreeg om dit boek te lezen! Ik heb werkelijk alles aan de kant gelegd en ben meteen in dit boek begonnen. En toen ik eenmaal begonnen was, kon ik gewoon niet meer stoppen en wilde ik het zo snel mogelijk uit lezen. En dat heb ik gedaan.

En ik ben omver geblazen: wat een prachtig boek. De emoties van de hoofdpersonen zijn zo levensecht. Het héle verhaal is zo levensecht! Voor mijn gevoel raakte ik zelf bevriend met Daan en Nadia. Het was dan ook een harde klap toen het boek uit was, en ik besefte dat het eigenlijk maar gewoon fictieve personen zijn, maar vooral dat ze nooit meer terug komen. En dat deed wel echt even pijn. Het was gewoon zo realistisch. En dan te bedenken dat het haar debuut is! Ik moet zeggen: een ijzer sterk debuut!

Ik ben er bij dit boek achter gekomen wat mijn favoriete genre is. Eerst had ik een paar genres die ik goed kon waarderen, maar ik ben nu echt achter gekomen, dat contemporary de absolute top is voor mij.

Het is boek is simpel geschreven en dat maakt dat je er zo doorheen vliegt. Ook zijn de hoofdstukken niet langer dan vijf bladzijden en dat maakt dat je voor dat je het boek weglegt nog even een paar hoofdstukjes mee pakt. Wel geef ik toe dat het niet heel gedetailleerd geschreven is. Het is vaak wel vrij oppervlakkig. Maar voor mij was dat absoluut geen nadeel.

De grijze bladzijden in het boek voegde naar mijn mening wel iets extra’s toe. Maar misschien had dat wel even aan het begin vermeldt moeten worden. Ik wist toevallig de achterliggende gedachte, maar iemand die dit niet weet, zal het niet begrijpen en dat is zonde. Soms vond ik het wel een beetje apart. De grijze bladzijde stonden voor hoe de Daan en Nadia zich voelde, maar af en toe had ik echt zo iets van: dit klopt niet. Bijvoorbeeld als Daan te horen krijgt dat hij een hersentumor heeft, is de bladzijde gewoon wit. Dan denk ik: je voelt je dan toch juist heel rot…?

Verder vind ik de personages erg sympathiek. Zoals ik, ook al eerder, zei: ik beschouwde ze als echte vrienden. De personages zijn goed uitgewerkt en je leert ze goed kennen.

En het einde… Wauw. Ik zal het eerlijk toegeven: ik heb gehuild. Eigenlijk heb ik nog nooit bij een boek gehuild, maar dit einde raakte me zo. Die laatste woorden maakte zo’n indruk op me. Wat is mooi boek! Ik kan niet anders zeggen.

Ben jij benieuwd naar Daan & Nadia? Wacht niet langer en lees het!

Heb jij Daan & Nadia al wel gelezen? Laat hieronder weten of je het net zo'n prachtig boek vond als ik!