Recensie De nieuwe Kratz
Titel: De nieuwe Kratz
Schrijver: Gerard van Emmerik
Datum: 25-10-16
Cijfer: 7/10
Over veertien minuten en vijftig seconden kan Julien zijn rugzak en zichzelf in de auto deponeren, nieuwe ouders krijgt hij. Het echtpaar Kratz. Julien Kratz wordt zijn naam.
Julien is een mooie en rustige jongen van zestien jaar die bewust alleen is opgevoed door zijn moeder, een telemarketeer, een thuistelefoniste die met haar welluidende stem vooral oudjes van alles in de maag splitst. Hij is ontstaan na een one-night-stand met een Scandinaviër, een Noor waarschijnlijk. Maar moeder heeft haar keuze niet echt overzien en heeft haar zoon – het is maar voor een paar weken – bij een instituut voor wezen, lastpakken, licht-gehandicapten en kinderen met probleemouders gedropt. Ze heeft tijd voor zichzelf nodig.
Karl en Hildegard Kratz hebben een zestienjarige zoon verloren en na veel wikken en wegen besloten om Julien in huis te halen.
Mijn verwachtingen van dit boek waren erg laag. Ik moest dit boek voor school lezen en ik kan je vertellen dat ze op school niet bepaald leuke boeken hebben om te lezen. Dit leek me nog een van de leukste boeken die er in de boekenkast stond. Het klinkt misschien raar, maar lezen voor school vind echt verschrikkelijk. Dus het lezen van dit boek heb ik tot het aller laatste moment uitgesteld. Om precies te zijn: de avond van te voren.
En ik ben totaal verrast. In positieve zin. Het boek is veel beter dan ik had gedacht. Maar dat is al snel het geval als je nagaat dat ik hele negatieve verwachtingen had van dit boek.
Toen ik de eerste bladzijde van het boek las had ik meteen heel veel vragen. Mijn hoofd barstte zowat van al die vragen. Al die vragen waren aan het begin heel erg verwarrend. Ik wilde zo snel mogelijk antwoord en las verder. Naarmate je het boek verder leest worden vragen beantwoordt. Maar er komen ook weer nieuwe vragen bij. Toch vind ik wel dat de schrijver een goede balans heeft weten te vinden tussen vragen en antwoorden.
Doordat het boek zoveel vragen oproept wil je zo snel mogelijk antwoorden. Je wilt zo snel mogelijk meer lezen. Het boek was gewoon verslavend. Ik wilde blijven lezen.
Het boek is erg realistisch geschreven. Dat komt mede doordat het verhaal zich in het nu afspeelt. Alles wat in het boek afspeelt zou echt kunnen gebeuren. Doordat het boek zo realistisch is geschreven kun je je makkelijk inleven in de hoofdpersonen. Maar ook in de andere bijpersonen. Je begrijpt hun keuzes.
Doordat ik zo erg meeleefde met Julien heeft het boek me zeker weten te raken. Ik ging zijn leven vergelijken met mijn leven en kwam tot de conclusie dat het ook heel anders kan. De band die Julien met zijn nieuwe pleeggezin opbouwt is erg kwetsbaar. De band die ik met mijn ouders heb is juist heel erg sterk. Ik vond het boek ook heel erg boeiend. Steeds wilde ik weten wat er verder ging gebeuren. Daardoor ben ik blijven lezen en was het boek snel uit. Ik heb veel over het boek nagedacht. Niet alleen tijdens het lezen, maar ook vooral nadat ik het boek uit had. Het voelt alsof Julien een vriend van me is geworden die nu vertrekt. En ik weet dat hij nooit meer terug zal komen. Toch zal ik altijd aan hem blijven denken.
Aan het begin van het boek zijn er veel scenes waarbij je eerst denkt dat het overbodig is, maar als je dan verder leest kom je er achter dat het weer andere dingen duidelijk maakt. Zo hangen alle scenes in het boek met elkaar samen.
Zoek jij een boek dat erg realistisch is en ook nog eens goed geschreven? Lees dan De nieuwe Kratz.
Heb jij dit boek al gelezen? Laat hieronder weten wat jij ervan vond!
Reactie plaatsen
Reacties