Titel: En uit de bergen kwam de echo

Schrijver: Khalid Hosseini

Datum: 13-2-17

Cijfer: 6/10

En uit de bergen kwam de echo is met vele omwegen een familieverhaal. 

Voor de driejarige Pari is haar grote broer Abdullah meer een vader dan een broer. Voor de tienjarige Abdullah is zijn zusje alles. Als Pari noodgedwongen wordt verkocht aan een rijk maar kinderloos echtpaar in Kabul zet dat een reeks gebeurtenissen in gang die een ontroerend en onthutsend beeld geven van de problemen waarmee mensen geconfronteerd worden. Khaled Hosseini volgt zijn personages van Kabul naar Parijs, van San Francisco naar het Griekse eiland Tinos, en weer terug naar Kabul. Hij onderzoekt de vele manieren waarop mensen elkaar liefhebben, elkaar pijn doen en verraden – én hoe ze zich voor elkaar opofferen.

En uit de bergen kwam de echo is een enorm populair boek. Hierdoor was ik erg benieuwd. Ik wilde het ook weleens lezen, want wat maakt dit boek zo populair? Dit is wel één van de weinige romans die ik ooit gelezen heb, dus mede daarom was ik ook erg benieuwd. 

De locatie in het boek roept gelijk een hele goede en krachtige sfeer op. Het is echt alsof je er bij bent als het verhaal verteld wordt. Hierdoor zit je meteen in het verhaal. 

Elk hoofdstuk wordt geschreven vanuit een ander perspectief. Van te voren wordt niet vermeldt uit wie zijn perspectief en hierdoor weet je bij de eerste paar bladzijden niet wie het is. Pas na een aantal bladzijden kom je daarachter. Dat moment is wel heel erg leuk. Dat besef moment: 'Aha, die is het!'. Maar ik heb liever gewoon een boek waar een naam bij het hoofdstuk staat uit wie zijn perspectief het geschreven is. Zo kun je gewoon lekker lezen en nu moest ik de hele tijd heel diep nadenken. Het leest totaal niet ontspannen. 

Het boek zit wel echt fantastisch in elkaar. Alles hangt met elkaar samen en dat is zo ontzettend knap geschreven. Het lijkt me heel moeilijk om zo'n boek te schrijven. 

Wat ik een heel groot minpunt vind van dit boek, zijn de hoeveelheid namen. Er zijn zoveel namen! En ze zijn ook nog eens heel moeilijk uit elkaar te houden. Dat vond ik echt ontzettend vervelend. Het remt ook heel erg het tempo in het boek. De hele tijd moest ik nadenken wie wie nou ook alweer was. 

Sommige stukken in het boek zijn heel saai. Er worden hoofdstukken geschreven uit het perspectief van mensen die er maar heel weinig mee te maken hebben. Ik snapte de functie hiervan totaal niet. Het sprak me totaal niet aan en het had ook geen toevoegende waarde naar mijn idee. Ik moest me er echt toe zetten om het boek uit te lezen. Andere stukken las ik wel zo weg. Dat waren vooral de stukken van mensen die een rechtstreekse verbinding hadden met de hoofdpersoon. 

De titel vind heel erg cool en mysterieus, maar na het lezen van het boek heb ik eigenlijk nog steeds geen idee wat de betekenis hiervan nou is. 

In het boek worden ook heel veel tijdsprongen gemaakt. Hierdoor raakte ik echt de draad van het verhaal kwijt. Het was heel erg chaotisch en soms had ik echt geen idee wat ik nou aan het lezen was. 

Voorlopig is dit het eerste en laatste boek dat ik Khaled Hosseini heb gelezen. Ik heb geen plannen om zijn andere boeken te lezen. Misschien over een aantal jaar.

De vraag die ik had voordat ik dit boek ging lezen, is er eigenlijk nog steeds: waarom is dit boek zo populair? Eerlijk gezegd vond ik boek totaal niet leuk of interessant. Het is chaotisch, saai en verwarrend. Kortom: drie keer niks. 

Heb jij En uit de bergen kwam de echo gelezen? Laat hieronder weten wat jij ervan vindt!