Titel: Weerwater

Schrijver: Renate Dorrestein

Datum: 29-3-16

Cijfer: 6/10

'In alle stadsdelen, wijken en buurten werden winkels geplunderd. Hysterische mensen reden karrenvrachten voedsel uit de supermarkten. In een razend tempo reeg het centrum van de stad het aanzien van een oorlogsgebied. Overal waren ruiten ingeslagen, deuren ingetrapt, rolluiken stukgeslagen.'

Nederland is niet langer meer Nederland.

Almere is niet langer meer Almere.

Wat zou jij doen als de wereld vergaat en alleen Almere blijft bestaan?

Wat zou jij doen als er geen elektriciteit meer is?

Na een writer's block van twee jaar komt Renate Dorrestein met Weerwater, een roman geschreven in opdracht van Gemeente Almere, waarin de stad letterlijk 'the place to be' is. 

Een bijna alles vernietigende storm doet de wereld vergaan. Almere blijft als enige bestaan. Ongeveer een kwart van de mensen weet deze ramp te overleven. Zo'n vijfduizend mensen blijven over, waaronder bijna alleen maar vrouwen. De mensen zitten gevangen in Almere: een geheimzinnige mist die alles laat oplossen omringd de stad. Als daarna ook nog blijkt dat er geen beschikking meer is over elektriciteit, worden de mensen wanhopig. De vrouwen zijn onvruchtbaar geworden en sommige worden ontvoerd door ontsnapte gevangene en daarna verkracht. Er moet weer structuur komen, de samenleving moet opnieuw worden opgebouwd. Dat gebeurd door de zogenaamde 'Naaste-Families' op te richten. Maar dan is er onverwacht bezoek. Een baby wordt gevonden. De inwoners van Almere staan voor een raadsel. Is er dan toch leven buiten 'de mist'?

Ik vind het boek erg geloofwaardig geschreven. Al is het natuurlijk heel erg onrealistisch. Aan het begin vond ik het boek ook wat onrealistisch, maar naarmate ik verder las en er steeds meer duidelijk werd, begon ik te geloven dat het echt waar was. Ik voelde zelfs de hitte op mijn armen tintelen. Een ongeloofwaardig boek, maar toch met herkenbare aspecten. Denk aan de emoties, de wanhoop en boosheid van de mensen. Door deze herkenbare emoties kun je je makkelijk in het verhaal inleven.

Ook vind ik het boek heel erg origineel geschreven. Het is goed bedacht en uitgevoerd. Wat ik heel erg leuk vind, is dat de schrijfster, Renate Dorrestein, zichzelf als hoofdpersonage heeft gekozen. Dat maakt het boek uniek.

De baby, Ally, die een grote hoofdrol in het boek speelt vind ik ook erg leuk bedacht. Door middel van een loting wordt de baby aan Dennis toegewezen. Maar Dennis zit hier helemaal niet op te wachten, terwijl alle vrouwen er een figuurlijke moord voor zouden plegen.

De personages in Weerwater zijn bijna allemaal even humorvol. Wat ik heel erg leuk vind om te zien, is dat de karaktereigenschappen van de personages worden versterkt. Waar sommige mensen voor de ramp erg zorgzaam waren, zijn ze na de ramp alleen maar zorgzamer.

De personen in het boek worden heel kwetsbaar opgesteld. Er zijn weinig tot geen faciliteiten en ze kunnen nergens heen.  

Wat ik wel een groot nadeel vind is dat de personages aan het begin compleet worden beschreven. Doordat je alle informatie in één keer krijgt blijft het moeilijk hangen en moet je elke keer weer heel diep nadenken wat er ook al weer met deze personage gebeurde.

Ook vind ik het heel jammer dat het verhaal niet uit één perspectief is geschreven. Er wordt veel gewisseld tussen verschillende perspectieven zonder dat dat wordt vermeld. Dat veroorzaakt veel verwarring.

Ben je opzoek naar een origineel boek met niet al te veel diepgang en veel humor? Dan is Weerwater absoluut iets voor jou.

Laat hieronder weten wat jij van Weerwater vond!