Recensie Wonder
Titel: Wonder
Schrijver: R.J. Palacio
Datum: 26-12-17
Cijfer: 10/10
‘Ik heet August, en ik ga niet beschrijven hoe ik eruitzie. Wat je ook denkt, ik weet bijna zeker dat het erger is.’
Auggie Pullman is geboren met een gezichtsafwijking, en ook na veel operaties ziet hij er nog heel ongewoon uit. Hij doet zijn best niet op te vallen, maar mensen schrikken als ze hem zien, en ze staren of kijken weg. Als hij tien is gaat hij voor het eerst naar een gewone school. Auggie is bang dat hij niet geaccepteerd zal worden, en hij krijgt gelijk. Zijn klasgenoten negeren hem en sommigen beginnen hem te pesten. Maar er is één meisje dat zich niet door Auggies uiterlijk laat afschrikken.
Wonder wilde ik al heel lang lezen. Elke keer zag ik het in de bibliotheek staan, of ik zag het weer eens op Goodreads voorbij komen. Wat mij opviel, was dat iedereen die dit boek gelezen had, het aanraadde. Toen ik hoorde dat dit boek verfilmd werd, kon ik natuurlijk niet meer achterblijven.
En wat zijn mijn verwachtingen overtroffen! Wauw! Wat is Wonder een geweldig boek! Als ik dit had geweten, had ik het veel eerder gelezen. Wonder is echt mijn nieuwe lievelingsboek geworden!
Ik heb het nog maar net uit en het liefste wil ik het nu alweer opnieuw lezen. Ik kan gewoon geen genoeg krijgen van de bijzondere hoofdpersoon Auggie.
Auggie heeft dus een ernstige gezichtsafwijking. En tijdens het lezen vroeg ik me constant af hoe ik hierop gereageerd zou hebben. Zou ik net als vele mensen heel erg schrikken en misschien zelfs wegrennen?
Wonder heeft me heel erg aan het denken gezet over uiterlijk en innerlijk. Het is zo belangrijk om mensen niet meteen te veroordelen nadat je niets anders hebt gezien dan alleen hun uiterlijk. In ieder mens schuilt iets moois. Dat is dan ook de boodschap in het boek natuurlijk. Toch moet ik zeggen dat deze er af en toe wel een beetje te dik bovenop lag, maar het was zeker niet storend.
Het boek bestaat uit acht delen. Elk vertelt uit het perspectief van Auggie of één van de mensen om hem heen. Deze wisselende perspectiefkeuze vind ik heel goed. Hierdoor zie je het verhaal ook van andere kanten en dat maakt het wat afwisselender.
Wonder leest echt als een trein! Je vliegt echt door het boek heen. En eigenlijk is dat heel jammer, want dan is het boek ook eerder uit. De schrijfstijl in het boek is heel luchtig, maar toch behandelt het een zwaar thema. Knap hoe de schrijver dat heeft weten te combineren. De zelfspot van Auggie maakt het boek heel erg grappig en ik heb er meerdere keren hard om moeten lachen.
De verschillende gevoelen in het boek zijn goed afgewisseld. Dan is het weer vrolijk en dan weer boos en even later verdrietig. Dit zorgt samen met de perspectiefwisseling voor een goede afwisseling.
Het einde van het boek is zo ontzettend mooi. Vooral de laatste zin. Ik heb echt een traantje moeten wegpinken. Ik kan verder niet spoileren, maar alleen al om het einde zou iedereen dit boek moeten lezen.
Wonder is echt mijn nieuwe lievelingsboek geworden. Het heeft alles wat een goed boek moet hebben: genoeg afwisseling, een goede boodschap en een fantastisch einde. Heb je Wonder nog niet gelezen? Waar wacht je nog op!
Heb jij Wonder gelezen en vond je het net zo geweldig als dat ik het vind? Laat het hieronder weten in de reacties!
Reactie plaatsen
Reacties