Titel: Paper Towns

Regisseur: Jake Schreier

Datum: 10-7-17

Cijfer: 6/10

Get lost. Get found.

Margo (Cara Delevingne) neemt Quentin (Nat Wolff) mee op een nachtelijk avontuur, maar verdwijnt dan plotseling. Wat ze achterlaat, zijn een aantal cryptische aanwijzingen die Quentin moet ontcijferen. De zoektocht mondt voor Quentin en zijn gevatte vrienden uit in een bijzonder avontuur dat zowel hilarisch als ontroerend is. Om Margo terug te vinden, moet Quentin ontdekken wat de waarde is van echte vriendschap en ware liefde.

Een tijdje geleden had ik de film The Fault in our Stars gezien. Deze film vond ik heel erg leuk. Toen werd ik ook benieuwd naar de verfilming van Paper Towns. Het was al wel heel lang geleden dat ik het boek gelezen heb, dus ik wist niet meer helemaal waar het over ging, maar dat maakte helemaal niks uit gelukkig. Ik weet nog wel dat ik het boek echt geweldig vond, dus ik had extra hoge verwachtingen over de film.

Goed, laat ik beginnen met een positief punt. Het camerawerk is echt fantastisch. Er zitten ontzettend vette shots in de film. Dat maakt het ontzettend professioneel. 

De acteurs in de film vond ik echt ronduit slecht acteren. Het was allemaal zo ontzettend nep. Vaak heb ik bij films niet door dat het eigenlijk nep is, maar deze film was dat compleet het tegenovergestelde. Sommige acteurs zeiden zinnen waarbij het net leek of ze ze gewoon voorlazen. 

De film is heel anders dan het boek. Er zijn super grote verschillen en dat vind ik echt heel erg jammer. Ik vind het juist altijd leuk als de film heel erg lijkt op het boek. Maar dat was helaas niet het geval deze keer.

Het einde van het boek vond ik niet zo goed, maar het einde van de film was echt slecht. Het was een heel ander einde en echt ontzettend teleurstellend. 

Wat ik wel goed vind aan de film, is dat het luchtiger is dan The Fault in our Stars, maar dat er toch enige diepgang inzit. 

Ook het mysterie in de film is goed uitgewerkt. Je bent wel steeds benieuwd naar hoe het zal aflopen. Het mysterie in het boek vind ik heel goed en het lijkt me moeilijk om dat echt goed in een film te verwerken, maar dat ik zeker wel gelukt.

Mijn lievelingsscène uit de film is het stukje dat Margo de laatste avond voor haar verdwijning bij Quentin naar binnen klimt en dat ze daarna allemaal wraakacties gaan uitvoeren. Ik heb bij dit stuk ontzettend hard gelachen.

Ik vind het wel een beetje onrealistisch dat Quentin zover gaat voor één persoon, die hij ook nog eens jaren niet gezien heeft. Maar op zich bewijst dat ook wel weer de vriendschap tussen beide personages. Toch ook wel weer bijzonder.

Ik ben eigenlijk wel erg teleurgesteld in de film. Zeker nadat ik The Fault in our Stars gezien had. Mijn verwachtingen waren misschien iets te hoog. Ik zou zeggen: tijd voor een nieuwe film van John Green. Daar kijk ik ontzettend naar uit, wanneer die ook mag komen. Misschien maakt die film dan alles weer goed, haha. 

Heb jij deze film ook gezien? Laat hieronder weten wat jij ervan vond!